Een nieuw hoofdstuk is toegevoegd aan de lange, gecompliceerde geschiedenis van Kasjmir met het eenzijdig opzeggen van Artikel 370 uit de Indiase grondwet door de hindoe-nationalistische regering van premier Narendra Modi. Terwijl de vallei al meer dan anderhalve maand is afgesloten van de buitenwereld, wordt in dit artikel stilgestaan bij de levens van jonge vrouwen in dit gebied. Over de strijd die zij leveren om zich – ondanks heersende patriarchale opvattingen of Indiase onderdrukking – ongeremd uit te kunnen spreken over hun levens in dit conflict.

De regio Kasjmir wordt door zowel India als Pakistan geclaimd sinds een haastig uitgevoerde verdeling door de Britten in 1947. Na een aanslag op Indiase militairen in het district Pulwama begin 2019 liepen de spanningen zelfs zo hoog op dat India en Pakistan de eerste twee nucleaire machten werden die luchtaanvallen uitvoerden tegen elkaar.[1]

Dit roerige begin van 2019 geeft vooral voor jonge Kasjmiri een nieuwe wending aan hun moeizame relatie met India. Momenteel is zestig procent van de bevolking in Kasjmir jonger dan dertig jaar.[2] Deze generatie is opgegroeid in een periode waarin India zijn grip op de regio verstevigde door middel van verschillende veiligheidsmaatregelen. Dit was een reactie op de gewapende opstand die eind jaren tachtig begon.

Terwijl de Indiase regering steeds meer gezien werd als onderdrukker in Kasjmir, zochten jongeren een uitweg van het slechte lokale onderwijs en de stijgende werkloosheid door naar India te gaan. Na de afkondiging van de grondwetswijziging begin augustus 2019 is het de vraag of jongeren nog langer bereid zijn hun gematigde houding tegenover India vast te houden. De eerste berichten komen al naar buiten over jonge mannen die ’s nachts hun huis verlaten om zich aan te sluiten bij militante groepen.[3]

Lees de rest van het artikel hier